Verlies en rouw

Manu Kerse, gespecialiseerd in rouw, beadrukt dat rouwen volkomen normaal is. Het is belangrijk om ermee te leren omgaan. Je kunt rouwen om een overlijden, onrecht, een echtscheiding, een ontslag, een diagnose, ... Omdat elke rouwproces anders en individueel is gelooft hij niet in verdriet aanvaarden of verwerken. “Je overleeft het alleen, leert leven met”. Hij gelooft in 4 rouwtaken : de realiteit onder ogen zien, de pijn aanvoelen/ervaren, je aanpassen en opnieuw leren genieten terwijl je de herinnering bewaart. Het einde van het rouwproces is niet vergeten, niet loslaten, maar anders vasthouden.

Rouwen in fasen : Elisabeth Kübler-Ross die wereldberoemd werd met haar boek “On Death and Dying”, beschrijft 5 stadia die mensen met verlies (verlies van het (gezond) leven, een geliefde, een huwelijk,..) gewoonlijk doormaken, al dan niet in dezelfde volgorde : ontkenning (het is niet waar), woede (waarom ik?), onderhandelen (misschien als ik dit of dat doe dan…), depressief worden (het maakt niets meer uit), aanvaarden.

Wat zeg je beter niet aan iemand die rouw doormaakt : “als ik iets kan doen…” (stel liever iets concreets voor, breng een ovenschotel, neem de kinderen op uistap,..) / “ik weet hoe je je voelt” (dit weet je niet, tenzij je precies hetzelfde meemaakte) / “toen mijn man…” (uw verhaal is niet hetzelfde) / “doe het kalm aan - denk ook aan jezelf” (vaak lukt dit in praktijk niet op dat moment) / “je moet het een plaats geven, je moet het loslaten” (wat betekent dit echt? hoe doe je dit?) (het verlies blijft een grote leegte, geleidelijk aan wordt er wel plaats gecreëerd errond voor nieuw leven) / je kan mensen wel helpen met hun rouw vanuit je verbondenheid met